فراموشی پَر!

در این روزهای حساس، این جمله بارها و بارها در ذهن تکرار می‌شود و این تنها یک تصور اشتباه است. شما هیچ چیز را فراموش نمی‌کنید بلکه فکر می‌کنید که فراموش کرده‌اید! شما طی سال گذشته بارها و بارها مطالب و مباحث درسی را خوانده‌اید، بارها مرور کرده‌اید و بارها امتحان داده‌اید و آموخته‌های‌تان را ارزیابی کرده‌اید. اگر انسان دیده‌ها، شنیده‌ها و خوانده‌هایش را فراموش می‌کرد، هیپنوتیزم و روش‌های روانکاوی کشف، اجرا و کاربردی نمی‌شدند.

اما مشکل فراخوانی آن‌هاست. ذهن مانند بایگانی عمل می‌کند و همه چیز، مانند پرونده‌ها، در قفسه‌های مغز جای‌گذاری می‌شوند. اگر به مغز فرصت بدهید، پرونده‌های شبیه هم را کنار هم بایگانی می‌کند! در یک بایگانی آشفته هم، هیچ چیز گم نمی‌شود و همه‌ی اطلاعات وجود دارد؛ فقط مشکل در پیدا کردن آن‌ها یا به‌اصطلاح دقیق‌تر «فراخوانی» آن‌هاست. اگر برای بایگانی مغز نقشه‌ی راه درست کنید، فراخوانی به‌دقت و درستی انجام می‌شود. این خاصیت حافظه‌‌ی بلندمدت است. نقشه‌ی راه همان آزمون دادن است، همان بازیابی است و نکته‌ی ظریف و جالب در این است: پرونده‌ای که مرتب به آن رجوع شود، دیگر نیازی به نقشه‌ی راه ندارد. پس تمرین کنید، تمرین کنید و تمرین کنید. روز کنکور، هر مطلبی را که بارها به آن رجوع کرده‌اید به خاطر خواهید آورد.

• هادی نوربخش