اين روزها بيشتر بخنديد!
وقتي پزشکان به «نورمن کازينز» گفتند که به بيماري اسپونديليت آنکيلوزان يا روماتيسم ستون فقرات، که يک بيماري مفصلي پيش رونده است، مبتلاست، اضافه کردند که هيچ کمکي نمي توانند به او بکنند و بايد آماده باشد که بعد از تحمل دورهاي درد جانکاه، از دنيا برود؛ اما کازينز، به جاي آنکه دلمرده شود و خود را براي مرگ آماده کند، اتاقي در يک هتل گرفت و هر فيلم خنده‌داري را که مي توانست پيدا کند، کرايه کرد.
او بارها و بارها نشست و اين فيلمها را تماشا کرد و از ته دل خنديد و پس از شش ماه خنده درماني، که خودش براي خودش تجويز کرده بود، پزشکان در نهايت تعجب دريافتند که بيماري او کاملاً درمان شده و هيچ اثري از آن نيست! اين نتيجه حيرت انگيز باعث شد تا کازينز کتاب «آناتومي يک بيماري» را بنويسد و منتشر کند. سپس او پيرامون کارکرد «آندورفينها» پژوهش گستردهاي را آغاز کرد.
بیشتر بخوانید :
چگونه در برنامه‌ريزي و مطالعه دروس به تعادل برسيم؟
آندورفينها موادي شيميايي هستند که وقتي مي خنديم، در مغز آزاد ميشوند. آنها همان ترکيب شيميايي مورفين و هرويين را دارند و ضمن اينکه اثر آرام بخشي روي بدن ميگذارند، سيستم ايمني بدن را نيز تقويت مي کنند.
اين امر توضيح ميدهد که چرا آدمهاي شاد به ندرت بيمار ميشوند، در حالي که کساني که مدام از همه چيز و همه کس گله و شکايت ميکنند، اغلب اوقات بيمار هستند؛ به عنوان مثال، بين خنده و پادتن‌هايي که سرماخوردگي را از بدن مي‌راند، رابطه‌اي وجود دارد.
اهميت اين امر براي داوطلبان آزمون سراسري زماني بيشتر آشکار مي شود که بدانيم طبق يک آمار، کودکان پيش دبستاني، و حتي کوچکتر، در روز به طور متوسط ۴۰۰ مرتبه ميخندند، اما اين ميزان در ميان نوجوانان و جوانان، تنها ۱۵ مرتبه و حتي کمتر است؛ در حالي که وقتي ما ميخنديم، همه چيز به نفع جسم و ذهن ما پيش ميرود و ماده آندروفيني که در هنگام خنديدن در مغز ما آزاد مي شود، در سيستم تنفسي به گونهاي عمل ميکند که انگار به ورزش دويدن پرداختهايم.
البته ما نيز قبول داريم که تنها زماني قادر به خنديدن خواهيم بود که خيالي آسوده داشته باشيم، اما داشتن يک خيال آسوده، بر عهده ماست.
بايد بپذيريم که مشکلات هيچ وقت تمام نميشوند و ما در هر ردۀ سني که هستيم، دغدغههاي خودمان را داريم. اگر يک کودک ميتواند بخندد، براي اين است که در زمان حال زندگي ميکند و خود را در غم و اندوه گذشته رها نميکند؛ وگرنه براي يک کودک هم، نداشتن اسباب بازي مورد علاقه يا تنقلاتي که دوست دارد، بسيار غم انگيز است، اما به طور طبيعي اکثر کودکان، به سرعت اندوه خود را فراموش ميکنند و در لذت آنچه دارند، غرق ميشوند.
به عبارت ديگر، لازمۀ هنر شاد بودن، توانايي خنديدن به مشکلات در کوتاهترين زمان ممکن، بعد از وقوع آنهاست؛ وگرنه همۀ مردم، که روي کرۀ زمين زندگي مي کنند، به نوعي با مشکلات گوناگوني مواجه هستند.
هر کس در زندگي براي خود مشکلاتي دارد، اما آن دسته از مردم که شاد هستند، خود را از اندوه گذشته يا نگراني براي غم نيامده، نجات ميدهند. ممکن است افرادي باشند که با داشتن مشکلاتي مثل: از دست دادن يکي از نزديکان، ورشکستگي، مشکلات خانوادگي و ….
تا دو سال نتوانند بخندند، اما در اين ميان، کساني هم هستند که در مدت زماني کوتاه به اين نتيجه ميرسند که بايد به مشکلاتشان بخندند؛ بنابراين، افراد خودشان بايد انتخاب کنند که تا چه مدت زماني در غم و اندوه باقي بمانند؛ اما همه ميدانيم که غمگين بودن در اين شرايط و فرو رفتن در غصه و ماتم، اوضاع را بسيار بدتر از آنچه که هست، ميکند.
دکتر« مايکل ميلر»، مدير مرکز پيشگيري بيماري‌هاي قلبي دانشگاه بالتيمور، شواهد مستقيم و بي‌واسطه‌اي يافته است مبني بر اينکه شوخ‌طبعي، احتمالاً به پيشگيري از بيماري‌هاي قلبي هم کمک ميکند.
اين مطالعات، نشان داده است کساني که غالباً ميخندند و وجه شوخي و شاد وقايع را، به ويژه در شرايط سخت، مي‌بينند، نسبت به افراد جدي‌تر، که کمتر لبخند مي‌زنند، کمتر دچار سکته قلبي ميشوند.به ياد داشته باشيم که همه ما در قبال خود و ديگران مسؤوليم؛ مسؤوليتي که به ما ميگويد از زندگيمان لذت ببريم.
آنچه مشخص است اين است که همه ما با شاد بودن، از بهترين احساسات بهره مند ميشويم. انساني که شاد است، با ديگران رفتاري خوب و شايسته دارد، در انجام کارهايش با عملکرد بهتري روبرو است و کارآيي بالاتري دارد. فردي که شاد است، احتمالاً خوش خلق است و اطرافيان وي از مصاحبت با فرد خوشرو و خنده رو، لذت ميبرند و از حضور چنين فردي انرژي کسب مي کنند.
اهميت با نشاط بودن براي داوطلبان کنکور، دو چندان است؛ زيرا نداشتن روحيه خوب و مطالعه کردن با يک روحيه ناشاد، باعث ميشود که بازدهي درس خواندن و مطالعه شما به مراتب کاهش پيدا کند و سبب مي شود که نتوانيد انتظارات و خواسته هايي را که از درس خواندن و تلاشتان داريد، به دست آوريد.پيشنهاد ميکنيم که براي داشتن لب هايي خندان و روحيهاي با نشاط، علاوه بر 30 دقيقه ورزش روزانه، که احساس رضايت باطني شخص را بالا ميبرد و احساس افسردگي را کاهش ميدهد و در درمان بسياري از بيماريها، از جمله افسردگي، تاثير بسزايي دارد، زماني را به نيايش اختصاص دهيد و مطمين باشيد که يک ارتباط سازنده و زيبا با پروردگار جهانيان، ميتواند احساس اعتماد، اطمينان خاطر، آرامش و، در نهايت، شادماني وصف ناپذيري به انسان ببخشد.
همچنين خوب است که رنگها را مهمان خود کنيد؛ زيرا بسياري از جنبههاي رواني و حتي جسمي انسان، تحت تاثير رنگهاي مختلف است. رنگ آبي، رنگ ذهن است و اساساً آرامش بخش است.
اين رنگ به لحاظ ذهني تاثير بسزايي دارد و تفکر ما را تحريک ميکند و آبيِ کم رنگ، ذهن و تمرکز را آرام ميکند. رنگ زرد، روحيه و اعتماد به نفس ما را افزايش ميدهد و خوش بيني را بالا ميبرد. ما با رنگ سبز، به سطح بالايي از اطمينان مي‌رسيم. رنگ نارنجي نيز از نظر روانشناسي سرگرم کننده است؛ در مقابل، وقتي شما رنگ هاي تيره و خنثي مثل: مشکي يا خاکستري ميپوشيد، حس غم، اندوه و کرختي را در خود و اطرفيانتان ايجاد مي کنيد.
آندورفينها موادي شيميايي هستند که وقتي ميخنديم، در مغز آزاد ميشوند. آنها همان ترکيب شيميايي مورفين و هرويين را دارند و ضمن اينکه اثر آرام بخشي روي بدن ميگذارند، سيستم ايمني بدن را نيز تقويت ميکنند
